[1] mit dem Hinterteil, insbes. dem Schwanz wackeln bzw. wedeln [2] unterwürfig tun
Person | Wortform | |||
---|---|---|---|---|
Präsens | ich | schwänzle | ||
du | schwänzelst | |||
er, sie, es | schwänzelt | |||
Präteritum | ich | schwänzelte | ||
Konjunktiv II | ich | schwänzelte | ||
Imperativ | Singular | schwänzel!schwänzle! | ||
Plural | schwänzelt! | |||
Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
geschwänzelt | haben, sein | |||
schwänzeln |
Wort | Synonyme |
schwänzeln | (sich) einkratzen (bei) |
schwänzeln | Kreide fressen |
schwänzeln | kratzfüßeln |
schwänzeln | Rad fahren |
schwänzeln | (jemandem) nach dem Mund reden |
schwänzeln | herumscharwenzeln (um) |
schwänzeln | katzbuckeln |
schwänzeln | (jemandem) Honig um den Bart schmieren |
schwänzeln | rumschleimen |
schwänzeln | (sich) ranschmeißen |
schwänzeln | (sich) lieb Kind machen (bei jemandem) |
schwänzeln | schleimen |
schwänzeln | hofieren |
schwänzeln | nachsteigen |
schwänzeln | (sich) einschmeicheln (bei) |
schwänzeln | (sich) anbiedern |
Bedeutung | Deutsch | Übersetzung | Sprache | Artikel | Aussprache |
---|---|---|---|---|---|
schwänzeln | to fawn | en | |||
schmeicheln | to fawn | en | |||
sich einschmeicheln | to fawn | en | |||
schwänzelnd | fawning | en | |||
schmeichelnd | fawning | en | |||
sich einschmeichelnd | fawning | en | |||
geschwänzelt | fawned | en | |||
geschmeichelt | fawned | en | |||
sich eingeschmeichelt | fawned | en | |||
schwänzelt | fawns | en | |||
schwänzelt | fawned | en | |||
um jdn. schwänzeln | to fawn on sb. | en | |||
schwänzeln | to wag | en | |||
wedeln | to wag | en | |||
schwänzelnd | wagging | en | |||
wedelnd | wagging | en | |||
geschwänzelt | wagged | en | |||
gewedelt | wagged | en | |||
schwänzelt | wags | en | |||
wedelt | wags | en | |||
schwänzelte | wagged | en | |||
wedelte | wagged | en | |||
mit dem Schwanz wedeln | to wag its tail | en | |||
der Schwanz wedelt mit dem Hund | to wag the dog | en |